در یک هفته‌ای که دسترسی ایرانیان به اینترنت تقریبا قطع شده بود، سایت میل‌چی به دلیل قرار گرفتن سرورهای آن در دیتاسنترهای داخل ایران و نیز استفاده از زیرساخت بومی، فعال و قابل دسترس بود. ولی آیا این موضوع به این معنی بود که میل‌چی کارش را مطابق با روال مرسوم انجام می‌داد؟
بررسی‌های ما نشان می‌دهد که آمار ارسال ایمیل حدود ۹۵٪ نسبت به ایام عادی کاهش پیدا کرد. این کاهش به این دلیل است که علیرغم اینکه کاربران ما به پنل ارسال ایمیل دسترسی دارند، چون می‌دانستند که تقریبا ایمیل‌هایشان خوانده نمی‌شود و دسترسی به سرویس‌های جیمیل و یاهومیل و… در حد صفر است، کمپینی ارسال نمی‌کردند.
جدای این موضوع، در «میل‌چی» با چالش دیگری نیز مواجه بودیم: چالش وام‌آپ آی‌پی‌ها.
چالش وام‌آپ IPها
وام‌آپ آی‌پی (IP Warm-up) یکی از مباحث پایه در تمام سرویس‌های ایمیل مارکتینگ است. سرویس‌های ایمیل مارکتینگ برای ارسال ایمیلها از یک سری IP استفاده می‌کنند و آنها را روی سرورهای ارسال تنظیم می‌کنند. تنظیمات فراوانی روی این IPها انجام می‌شود تا سرویس‌دهنده‌های ایمیلی (ESPها) آن سرویس ایمیلی را به عنوان یک فرستنده‌ی اصیل و حرفه‌ای شناسایی کنند.
قدم اول برای اینکه تعدادی آدرس IP برای سرویس‌های ایمیلی شناخته شوند و ایمیل‌های ارسالی از روی آنها به پوشه‌ی اسپم روانه نشود این است که فرایندی تدریجی برای گرم شدن آن IP ها انجام شود. در این فرایند، سرویس ایمیل مارکتینگ باید ایمیل‌های ارسالی را به مرور و در یک بازه‌ی زمانی چندهفته‌ای افزایش دهد. مثلا روز اول ۵۰ ایمیل از روی آن بفرستد، روز دوم ۱۰۰ ایمیل و به همین ترتیب ادامه دهد تا بتواند مثلا روزی ۱۰۰ هزار ایمیل از روی یک آدرس IP مشخص ارسال کند. به این فرایند وام‌آپ آی‌پی گفته می‌شود.
حال اگر یک آی‌پی مثلا به سطحی رسیده باشد که بتواند روزی ۱۰۰ هزار ایمیل ارسال کند، ولی دو سه هفته ارسال ایمیل نداشته باشد، باید دوباره به عقب بازگردد و فرایند وارم‌آپ را از مراحل قبلی آغاز کند. مثلا اگر یک یا دو ماه ارسال نداشته باشد، باید دوباره این فرایند را از همان روزی ۵۰ عدد شروع کند و فرایند گرم کردن (!) را به تدریج بالا ببرد تا برسد به همان حجم ارسال‌های بالایی که قبلا داشت.
نکته‌ی مبهم ماجرا این است که فرمول مشخصی وجود ندارد. سرویس‌دهنده‌های بزرگ ایمیلی مثل جیمیل و یاهو اطلاعات تکنیکی دقیقی در اختیار کارشناسان و شرکت‌های ایمیل مارکتینگ قرار نمی‌دهند. فقط به صورت کلی می‌گویند که ارسال ایمیلها را به تدریج زیاد کنید و آرام و متین باشید تا ایمیل‌هایتان را اسپم نکنیم!
حالا برگردیم به وضعیتی که در اینترنت ایران به وجود آمد!
به مدت حدود دو هفته اغلب مشتریان ما ایمیلی نفرستادند. ارسال‌های چند صد هزار تا و چند میلیونی در روز، به چند ده هزار ایمیل رسید. پس از اتصال عمومی اینترنت برای تمام شهروندان، کلی کمپین عقب‌افتاده مانده است که شرکت‌ها و سایت‌ها می‌خواهند بفرستند. به این ترتیب ناگهان، حجم بالایی از کمپین در صف ارسال قرار می‌گیردو پس از یکی دو هفته رکود و پایین آمدن حجم ارسال، ناگهان ارسال‌ها به سرعت زیاد می‌شود.
این موضوع برای ما که در ایران هستیم، قابل درک است، ولی سرویس‌های ایمیلی این موضوع را به صورت آلارم در نظر می‌گیرند.
خوشبختانه زمان قطعی اینترنت از یکی دو هفته بیشتر نشد، ولی در صورت طولانی‌تر شدن، باعث بروز مشکلات جدی برای ما می‌شد.
این مشکل، اول هر سال در در دو هفته‌ی اول فروردین به خاطر تعطیلی طولانی و فراگیر هم پیش می‌آید و سعی کرده‌ایم راه‌حل‌هایی برای عدم مشکل برای زیرساخت‌ها و IPهای ارزشمندمان تدارک ببینیم.
